تلفن سانترال مرکزی و تنظیمات سانترال پاناسونیک 7730

 

تلفن سانترال سیم کارت خور

سانترال ISDN - رایج ترین استاندارد دیجیتال برای دستگاه های تلفن سانترال ثابت. این می تواند در نسخه های پایه (ظرفیت 2 مدار) یا اولیه (ظرفیت 24 یا 30 مدار) عرضه شود. اکثر شرکت های متوسط تا بزرگ از مدارهای ISDN اولیه که بر روی اتصالات فیزیکی T1 یا E1 حمل می شوند استفاده می کنند. خطوط POTS (خدمات تلفن سانترال قدیمی ساده) - رابط مشترک دو سیمه که در اکثر خانه های خانگی استفاده می شود. این فقط برای سیستم های کوچک تر کافی است و ممکن است در هنگام تلاش برای برقراری تماس خروجی (که معمولاً به آن خیره کننده می گویند) قادر به تشخیص تماس های دریافتی نباشند. فایل - PBX یک فایل حاوی سوابق تماس از PBX تولید می کند. پورت شبکه (حالت گوش دادن) - یک برنامه خارجی به پورت TCP یا UDP متصل می شود. PBX اطلاعات را به برنامه ارسال می کند. پورت شبکه (حالت سرور) - PBX به برنامه یا بافر دیگری متصل می شود. رابط سریال - از لحاظ تاریخی برای چاپ هر رکورد تماس به یک چاپگر سریال استفاده می شود. در سیستم های مدرن یک نرم افزار از طریق کابل سریال به این پورت متصل می شود. یک رکورد داده از یک PBX یا سایر سیستم های مخابراتی که آمار یک تماس تلفن سانترالی را ارائه می کند، معمولاً ضبط جزئیات تماس (CDR) یا ضبط جزئیات پیام ایستگاه (SMDR) نامیده می شود. سیستم های سانترال مجازی یا سیستم های سانترال میزبان، عملکرد PBX را به عنوان یک سرویس ارائه می دهند که از طریق شبکه تلفن سانترال سوئیچ شونده عمومی (PSTN) یا اینترنت در دسترس است. سانترال های میزبانی شده معمولاً توسط یک شرکت تلفن سانترال یا ارائه دهنده خدمات، با استفاده از تجهیزاتی که در محل سانترال تلفن سانترال یا مرکز داده ارائه دهنده قرار دارد، ارائه می شوند. این بدان معناست که مشتری نیازی به خرید یا نصب تجهیزات PBX ندارد. به طور کلی این سرویس توسط یک قرارداد اجاره ارائه می شود و ارائه دهنده می تواند در برخی تنظیمات، از تجهیزات سوئیچینگ یکسان برای سرویس دهی به چندین مشتری PBX میزبانی شده استفاده کند. اولین سرویس های سانترال میزبان در مقایسه با اکثر سیستم های مبتنی بر محل آن زمان، از ویژگی های غنی برخوردار بودند. برخی از عملکردهای PBX، مانند تماس دنبال من، قبل از اینکه در تجهیزات سخت افزاری PBX در دسترس قرار گیرند، در یک سرویس میزبان ظاهر شدند. از زمان معرفی، به روزرسانی ها و پیشنهادات جدید مجموعه ویژگی ها را در هر دو جهت تغییر داده اند.

دستگاه سانترال شیراز

سانترال مناقشه الیشا گری و الکساندر گراهام بل به این سوال مربوط می شود که آیا گری و بل به طور مستقل تلفن سانترال را اختراع کرده اند. این موضوع محدودتر از این است که چه کسی برای اختراع تلفن سانترال که مدعیان متعددی برای آن وجود دارد، اعتبار دارد. موضوع، نقش وکلای هر مخترع، ثبت اسناد ثبت اختراع، و اتهامات دزدی است. الکساندر گراهام بل، استاد فن بیان در دانشگاه بوستون و مربی کودکان ناشنوا بود. او آزمایش های الکتریکی را در سال 1867 در اسکاتلند آغاز کرده بود و پس از مهاجرت از کانادا به بوستون، به دنبال تحقیق در مورد روشی از تلگراف بود که می توانست چندین پیام را روی یک سیم به طور همزمان ارسال کند، به اصطلاح "تلگراف هارمونیک". بل با دو تن از والدین شاگردانش، از جمله گاردینر هوبارد، وکیل برجسته بوستون، شراکتی را برای کمک به تأمین مالی تحقیقات خود در ازای سهام هر گونه سود آینده، تشکیل داد. او از سال 1872 تا 1876 با فرستنده ها و گیرنده های مختلف ممکن آزمایش کرد، نقشه های متعددی از فرستنده های مایع ایجاد کرد و در سال 1875 حق اختراع یک دستگاه فکس اولیه با استفاده از فرستنده های مایع را به دست آورد، که در نقشه های منتشر شده در ایالات متحده ظاهر می شود الیشا گری یکی از برجسته ترین آنها بود. مخترع در هایلند پارک، ایلینوی. شرکت وسترن الکتریک او تامین کننده اصلی شرکت تلگراف وسترن یونیون بود. در سال 1874، بل در رقابت با الیشا گری بود تا اولین کسی باشد که تلگراف هارمونیک عملی را اختراع کرد. در تابستان 1874، گری یک دستگاه تلگراف هارمونیک با استفاده از نی های ارتعاشی ساخت که می توانست آهنگ های موسیقی را منتقل کند، اما گفتار قابل فهمی را نداشت.